moral stories in telugu : చాలా కాలం క్రితం ఒక వృద్ధ సన్యాసి ఒకాయన నివసించేవాడు. మానవ తలరాతలను చూడగల సామర్థ్యం అతని సూపర్ పవర్స్‌లో ఒకటి. ఆయనకు చాలా మంది శిష్యులు ఉన్నారు. వారిలో ఎనిమిదేళ్ల చిన్నారి కూడా ఉంది.
ఓ రోజు ఆ చిన్నారి మొహం చూసేసరికి అతడి భవిష్యత్తు ఏంటో తెలిసిపోయింది.. ఆ చిన్నారి ప్రాణం పోతుందని తెలిసిపోతుంది.. మరికొద్ది రోజుల్లో చనిపోతాడు. ఆ పిల్లవాడిని చూసి గురువు బాధపడ్డాడు.
చనిపోతున్నప్పుడు బిడ్డ తల్లిదండ్రుల దగ్గరే ఉండడం మంచిదని భావించాడు. అందుకని పిల్లవాడిని దగ్గరకు పిలిచి, “నాయనా! కొన్ని రోజులు సెలవు తీసుకుని మీ ఇంటికి వెళ్ళు. మీ తల్లిదండ్రులతో నీకు వీలైనన్ని రోజులు సంతోషంగా గడుపు. తిరిగి రావడానికి తొందరపడకు’’ అని ఇంటికి పంపించాడు.
మూడు నెలలు గడిచాయి. చిన్నారి చనిపోయిందని గురువు భావించాడు. కానీ ఒకరోజు, గురువు కొండపై కూర్చుని, ఆశ్చర్యంగా క్రిందికి చూశాడు- బాలుడు తిరిగి వస్తున్నాడు.. అతని ముఖంలోకి చూస్తూ, అతను ఇప్పుడు వృద్ధుడు అయ్యేవరకు జీవిస్తాడని గురువు గ్రహించాడు. గురువు ఆశ్చర్యపోయాడు.
ఆయన శిష్యునితో, “నువ్వు ఇక్కడి నుండి వెళ్ళిపోయావు, ఆ రోజు నుండి జరిగినదంతా చెప్పు” అన్నాడు. పిల్లవాడు ఇంటికి ఎలా పోయాడో చెప్పాడు; దారిలో తాను చూసిన గ్రామాల గురించి, తాను దాటిన పట్టణాల గురించి చెప్పాడు; తాను ఎక్కిన కొండలు, దాటిన నదుల గురించి చెప్పాడు. “ఇంకా విశేషాలు ఏమిటి?” అని గురువుగారు అడిగారు.
శిష్యుడు కొంచెం గుర్తొచ్చి ఇలా అన్నాడు.. “ఒకసారి నేను ఒక వాగు దాటవలసి వచ్చింది. వరద ఉంది. ఉధృతంగా ప్రవహిస్తోంది. ఆ వాగు మధ్యలో దీవిలా చిన్నపాటి మట్టి కుప్ప.. ఆ మట్టి కుప్పపై ఎక్కడికీ వెళ్లలేక ప్రాణభయంతో చీమల గుంపు ఉంది. కొద్దిసేపటికే ఆ మట్టి కుప్ప కరిగిపోయింది.
చీమలన్నీ నీళ్లలో పడిపోయాయి . నేను వారి పట్ల జాలిపడి , పక్కనే ఉన్న చెట్టు కొమ్మను మట్టి ముద్ద మీదుగా వంచి పట్టుకుని నిలబడ్డాను. చీమలు ఒక్కొక్కటిగా కొమ్మపైకి ఎక్కాయి. చీమలంతా క్షేమంగా ఒడ్డుకు చేరేదాకా కొమ్మను అలా పట్టుకుని నిలబడ్డాను. ఆ తర్వాత నేను వెళ్లాను.
ఆ చిన్ని ప్రాణులను కాపాడుకోగలిగానంటే చాలా ఆనందంగా ఉంది.” “అందుకే ఆ దేవుళ్లు నీ ఆయుష్షును పొడిగించారు” అని అనుకున్నాడు గురువు. దయతో, ప్రేమతో మనం చేసే పనులు మన రాతను మార్చగలవు అని ఈ కథ మనకు నేర్పిస్తుంది.
also read :
moral stories in telugu : నీతి కథలు చదవండి